"Ακοίμητοι Γίγαντες και Φτερωτά Αλογα" της Φρίντα Μπιούμπι

Μια εξαιρετική συλλογή αρχαίων ελληνικών μύθων. Στις σελίδες του βιβλίου θα συναντήσετε όλα τους θεούς του Ολύμπου και τα μυθικά πρόσωπα της αρχαιότητας, όπως τον Ηρακλή, τον Θησέα, τον Μινώταυρο, τον Δία, την Αθηνά, την Μέδουσα και πολλούς άλλους.

Το βιβλίο περιλαμβάνει καταπληκτική εικονογράφιση και το κείμενο είναι δίγλωσσο με το αγγλικό κείμενο στη μια σελίδα και το ελληνικό στην απέναντι. Η Φρίντα Μπιούμπι παρουσίασε μια άριστη δουλειά.

Λίγα λόγια από την συγγραφέα

“Σ’ αυτό το βιβλίο έχω συμπεριλάβει τους σπουδαιότερους από τους μύθους που δεν σας έχω ακόμα πει, και από τους λιγότερο σημαντικούς εκείνους που θεωρώ ωραιότερους. Η ιστορία της Αλκυόνης, για παράδειγμα, δεν αφορά κάποιο θεό ή ήρωα, αλλά δεν μπορούσα και να την παραλείψω – είναι από τις αγαπημένες μου της παιδικής μου ηλικίας.

Όμως αν γνωρίζατε την Ελληνική Μυθολογία πριν ακόμα διαβάσετε αυτό το βιβλίο, μπορεί ν’ αναρωτηθείτε τι έγινε η ιστορία του Αχιλλέα και του Οδυσσέα, γιατί ο Πάρης και η Ωραία Ελένη δεν αναφέρονται ή γιατί μίλησα για το φημισμένο ήρωα Ιάσονα μόνο μια φορά, χωρίς να πω την ιστορία του. Ο λόγος είναι ότι αυτοί οι μύθοι είναι πολύ μεγάλοι και πολύ σπουδαίοι και πρέπει να εξιστορηθούν χώρια. Συνήθως συμπεριλαμβάνονται στο ειδικό τμήμα της Μυθολογίας που λέγεται Επική Ποίηση ή Ηρωική Ποίηση, γιατί έγιναν γνωστοί μέσα από μεγάλα ποιήματα ή θεατρικά έργα.

Έχω και γι’ αυτούς τους μύθους τη δική μου εκδοχή και θα σας την παρουσιάσω στο κοντινό μέλλον. Ελπίζω να την προσμένετε. Ως τότε, να μη χαθούμε,

Φρίντα Μπιούμπι

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Η αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία

Στα πολύ-πολύ παλιά χρόνια, όταν η ήπειρος όπου βρίσκεται η Ελλάδα δεν είχε πάρει ακόμη όνομα, ζούσε στη Σιδώνα ο βασιλιάς Αγήνορας με τους τρεις γιους του και τη νεαρή, όμορφη κόρη του, την Ευρώπη.

Μια νύχτα η Ευρώπη είδε πολύ παράξενο όνειρο. Ονειρεύτηκε πως η Ασία μαζί με τη διπλανή της ήπειρο, που δεν είχε όνομα και βρισκόταν στην αντίπερα πλευρά της θάλασσας, παρουσιάστηκαν μπροστά της με τη μορφή γυναικών και μάλωναν ποια θα την έπαιρνε δική της.

“Η όμορφη κόρη Ευρώπη είναι δική μου”, ισχυριζόταν η Ασία, “γιατί εγώ την γέννησα.” “Ήταν δική σου μέχρι τώρα”, απαντούσε η άλλη ήπειρος, “αλλά είναι θέλημα του Δία να την πάρω εγώ.”

Η Ευρώπη ξύπνησε ταραγμένη από τ’ όνειρο αυτό, αλλά αποφάσισε να μην του δώσει σημασία και προσκάλεσε τις φίλες της να πάνε να παίξουν σ’ ένα ολάνθιστο λιβάδι στη ακρογιαλιά. Εκεί τα κορίτσια κολύμπησαν στο δροσερό νερό και μετά άρχισαν τα τρεχαλητά πάνω στη χλόη, γεμίζοντας τα καλαθάκια τους μ’ όμορφα ανοιξιάτικα αγριολούλουδα..

Ξαφνικά, ουρανοκατέβατος, ξεπρόβαλε ανάμεσα τους ένας ταύρος. Όχι ένας ταύρος σαν αυτούς που μπορεί κανείς να 6ρει σε ένα συνηθισμένο κτήμα ή σε κάποιο γήινο λιβάδι. Ήταν ένας ταύρος με απίστευτη ομορφιά, με τρίχωμα χιονάτο και κέρατα γυαλιστερά σαν πολύτιμα πετράδια, με μια στενή κατάμαυρη πινελιά ανάμεσα τους. Κι ήταν τόσο ήμερος! Άφηνε τα κορίτσια να τον χαϊδολογούν και να του κρεμάνε γιρλάντες από λουλούδια στο λαιμό και στα κέρατα, την ώρα που εκείνος μουγκάνιζε χαρούμενα, τρίβοντας το πλούσιο, μαλλιαρό παλτό του πάνω στα πόδια τους.

Τα κορίτσια ενθουσιάστηκαν με το υπέροχο αυτό ζώο και πιο πολύ απ’ όλες η Ευρώπη, που τον χάιδευε και τον φιλούσε και, τελικά, ανέβηκε στη ράχη του για να την πάει βόλτα. Τότε ο ταύρος άρχισε να μουγκανίζει ακόμα πιο χαρούμενα και να περπατάει ήσυχα τριγύρω με το κορίτσι στη ράχη του, μέχρι που έφτασε στην άκρη του νερού. Στάθηκε εκεί για μια στιγμή και ξαφνικά πήδηξε κατά μπρος κι άρχισε να τρέχει πάνω στη θάλασσα.

Η Ευρώπη τρομοκρατημένη άρχισε να φωνάζει δυνατά. Όταν όμως οι φίλες της την άκουσαν κι έτρεξαν στην ακτή, δεν μπορούσαν πια να κάνουν τίποτα για να την γλιτώσουν. Κρατώντας γερά τα κέρατα του ζώου και σφίγγοντας το κορμί της πάνω στη ράχη του για να μην πέσει, η Ευρώπη είδε με τρόμο πως η ακτή ήταν πια πολύ πίσω και έβαλε τα κλάματα.

“Καλέ κι ευγενικέ μου ταύρε”, ψέλλισε ανάμεσα στα δάκρυα της, “δεν είσαι ζώο σαν τα άλλα, είμαι σίγουρη. Αν τυχόν είσαι θεός, σε ικετεύω, πες μου τι θέλεις από μένα. Πού με πηγαίνεις; Έχουμε φύγει τόσο μακριά από την ακτή και τώρα μ’ έχει κυριέψει τρόμος σαν σκέφτομαι πως θα πέσει το σκοτάδι και θα ‘μαι μακριά από το σπίτι μου.”

Ο ταύρος της απάντησε ευγενικά με ανδρική φωνή: “Μη φοβάσαι, ομορφούλα μου. Είμαι ο Δίας και σε πάω στην Κρήτη, όπου θα ζήσεις ευτυχισμένη και θα γίνεις μάνα σπουδαίων ανθρώπων. Κι ακόμα περισσότερο, η ήπειρος στην οποία ανήκει η Κρήτη θα πάρει τ’ όνομα σου.”

Όλα έγιναν όπως τα ‘πε ο πατέρας των θεών. Όταν το ταξίδι τέλειωσε, ο ταύρος απίθωσε την Ευρώπη μαλακά στην ακτή της Κρήτης κι από κει την οδήγησε σ’ ένα παλάτι, όπου έγινε βασίλισσα. Έζησε ζωή ευτυχισμένη και γέννησε τρεις γιους, κι απ’ αυτούς οι δύο, ο Μίνωας κι ο Ραδάμανθυς, έγιναν ξακουστοί κι έζησαν πέρα από τη ζωή ετούτη, ως δικαστές των ψυχών στο βασίλειο του Άδη.

Αλλά φανταστείτε πόσο βαθιά λυπήθηκε ο πατέρας της Ευρώπης όταν άκουσε πως ένας ταύρος άρπαξε την κόρη του κι εξαφανίστηκε μαζί της στην απέραντη θάλασσα. Κάλεσε τους τρεις γιους του, τον Φοίνικα, τον Κίλικα και τον Κάδμο, και τους είπε: “Να ταξιδέψετε έστω και μέχρι την άκρη του κόσμου αν χρειαστεί, αλλά θέλω να μου φέρετε πίσω την Ευρώπη. Δεν θέλω να ξαναδώ κανέναν σας μπροστά μου χωρίς την αδελφή σας ή έστω μια είδηση της.” …το κείμενο συνεχίζεται στο βιβλίο…