Φαράγγι Ζάκρου, Φωτογραφίες

Ανω Ζάκρος, ένα μεγάλο χωριό στην ανατολική Κρήτη, 38 χιλιόμετρα νότια από τη Σητεία. Από εδώ ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας για το Φαράγγι των Νεκρών ή Φαράγγι της Ζάκρου.
Παλιό παραδοσιακό σπίτι στη Ζάκρο με την αυλή του γεμάτη λουλούδια. Αν έχετε χρόνο, περπατήστε στα στενά του χωριού για να ανακαλύψετε τις ομορφιές του.
Αφήνουμε τη Ζάκρο και περπατάμε στον δρόμο που οδηγεί στην Κάτω Ζάκρο και την παραλία της. Εχουμε αποφασίσει να μπούμε στο φαράγγι από την δεύτερη είσοδο, που απέχει 4 χιλιόμετρα από την Ανω Ζάκρο.
Είναι μέσα Φεβρουαρίου και η Κρήτη έχει καλυφθεί ολόκληρη με ένα παχύ στρώμα από γρασίδι και τις ξινίδες με τα κίτρινα λουλούδια τους, ενώ οι ελιές δεν απουσιάζουν από σχεδόν καμία περιοχή στην Κρήτη.
Στην Κρήτη ο χειμώνας είναι ήπιος και γίνεται ηπιότερος όσο προχωράμε προς τα ανατολικά και τα νότια. Πολλά αγριολούλουδα ανθίζουν από το τέλος Ιανουαρίου, όπως αυτή η ανεμώνα.
Η πινακίδα αυτή βρίσκεται στο σημείο απ’ όπου θα αφήσουμε τον ασφάλτινο δρόμο για να μπούμε στο φαράγγι της Ζάκρου. Ωστόσο δεν πρέπει να ακολουθήσετε τον χωματόδρομο πίσω από την πινακίδα αυτή, αλλά τον πρώτο που θα δείτε δίπλα στο υπόστεγο της στάσης του λεωφορείου.
Αφού περπατήσουμε για λίγο σε χωματόδρομο, στη συνέχεια αντικρίζουμε το φαράγγι της Ζάκρου και αρχίζει η κατάβαση.
Το μονοπάτι είναι ευδιάκριτο και δεν κινδυνεύετε να χαθείτε.
Η κατάβαση διαρκεί 10 λεπτά περίπου. Η κλίση της πλαγιάς είναι μεγάλη και θέλει λίγη προσοχή για να μη γλιστρήσετε στις πέτρες.
Οι πρώτοι πεζοπόροι από την ομάδα μας έχουν φτάσει στον πυθμένα του φαραγγιού και περιμένουν τους υπόλοιπους.
Από πάνω μας υψώνονται τα κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού με τις φωλιές των όρνιων και των γερακιών. Τα όρνια, δηλαδή τους γύπες, θα τους ακούσετε στην Ανατολική Κρήτη σαν «σκάρες».
Στα απότομα τοιχώματα του φαραγγιού υπάρχουν πολλές σπηλιές, όπου οι αρχαίοι κάτοικοι της Ζάκρου ανέβαζαν με πολύ κόπο τους νεκρούς τους για να τους θάψουν. Αυτός είναι ο λόγος που το φαράγγι είναι γνωστό σαν «Φαράγγι των Νεκρών».
Το χειμώνα στο φαράγγι υπάρχει λιγότερο ή περισσότερο νερό, ανάλογα με τις βροχές των προηγούμενων ημερών. Αντίθετα το καλοκαίρι η κοίτη του ποταμού είναι στεγνή και η πεζοπορία ευκολότερη.
Σε κάποια σημεία σχηματίζονται μικροί καταρράκτες. Μπορεί το μέγεθος τους να είναι ασήμαντο, αλλά είναι όμορφοι.
Δεν υπάρχουν διαμορφωμένα περάσματα από τη μια όχθη του ποταμού στην άλλη. Αναγκαστικά θα πρέπει να αυτοσχεδιάσετε πηδώντας από πέτρα σε πέτρα.
Με ένα δανεικό μπατόν στο ένα χέρι και ένα κλαδί στο άλλο, η Μαρία προσπαθεί να περάσει το ποτάμι χωρίς να βρέξει τα παπούτσια της.
Η διάβαση ολοκληρώθηκε και ακολουθεί ένα λαμπερό χαμόγελο επιτυχίας.
Στο φαράγγι της Ζάκρου η βλάστηση είναι πυκνή και δεν επιτρέπει να περπατήσετε έξω από το μονοπάτι.
Σε κάποια σημεία μπορεί να χρειαστεί να σκαρφαλώσετε σε κάποιο βράχο, αλλά χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.
Μετά το πρώτο χιλιόμετρο το μονοπάτι είναι πιο βατό και σε κάποια σημεία θα περπατήσετε κάτω από τη σκιά των δέντρων. Αυτό για τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες είναι μεγάλη ανακούφιση.
Η Σοφία με το χαριτωμένο σακίδιο της είναι μόλις 11 χρονών, αλλά περπατάει με άνεση και σιγουριά στο μονοπάτι.
Ένα ασυνήθιστο φυτό τραβάει την προσοχή μας. Στην Κρήτη λέγεται «Τα στιβάνια του λαγού», δηλαδή «οι μπότες του λαγού» γιατί μοιάζει κάπως με το τρίχωμα του. Επιστημονικά λέγεται Aristolochia cretica και είναι φυτό ενδημικό στην Κρήτη και την Κάρπαθο.
Όχι, δεν πρόκειται για αρχαίο Μινωικό θρόνο κρυμμένο μέσα στη βλάστηση. Αν θυμάμαι καλά είναι πετρόχτιστη βρύση σε σημείο ξεκούρασης μέσα στο φαράγγι. Τέτοιες βρύσες είδαμε κι άλλες αλλά καμιά δεν είχε νερό.
Η είσοδος του φαραγγιού από την πλευρά της Κάτω Ζάκρου. Εμείς το περπατήσαμε από την Ανω Ζάκρο προς την Κάτω, αλλά η πορεία μπορεί να γίνει και αντίθετα.
Το ποτάμι πλαταίνει κοντά στην Κάτω Ζάκρο και η ροή του είναι πιο ήρεμη.
Στο σημείο αυτό τελειώνει το μονοπάτι και αρχίζει ο χωματόδρομος μέχρι την Κάτω Ζάκρο και την παραλία της.
Χάρτης που δείχνει τα μονοπάτια της περιοχής της Ζάκρου.
Ένα μικρό κοπάδι πρόβατα στους αγρούς γύρω από την Κάτω Ζάκρο, μια συνηθισμένη εικόνα στην Κρήτη
Ένα παλιό δέντρο ελιάς που με κάποιο τρόπο μοιάζει να έχει χωριστεί σε 4 διαφορετικούς κορμούς. Οσο πιο παλιά είναι μια ελιά, τόσο πιο ασυνήθιστο σχήμα μπορεί να πάρει ο κορμός της.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Κάτω Ζάκρου με το Μινωικό Ανάκτορο της Ζάκρου, που είναι πολύ μικρότερο από την Κνωσό ή την Φαιστό, αλλά πρόσφερε πολλά και σημαντικά ευρήματα κατά την ανασκαφή του.
Μικρές λιμνούλες έχουν σχηματιστεί από τα νερά της βροχής μέσα στον αρχαιολογικό χώρο.
Ολοι οι ορειβάτες μαζεύονται στην μόνη ταβέρνα που είναι ανοιχτή το χειμώνα στην Κάτω Ζάκρο. Να αναφέρουμε ότι πρόκειται για τον σύλλογο «Φίλοι βουνού και θάλασσας» από το Ηράκλειο Κρήτης
Οι ψάθινες ομπρέλες περιμένουν τους τουρίστες το καλοκαίρι για να τους προσφέρουν τη σκιά τους στην παραλία στην Κάτω Ζάκρο
Αφήνουμε τη χειμωνιάτικη Ζάκρο πίσω μας και επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο για να επιστρέψουμε στη Σητεία.

Η πορεία στο φαράγγι της Ζάκρου ή “φαράγγι των νεκρών” πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 2010 με τον ορειβατικό σύλλογο “Φίλοι βουνού και θάλασσας” από το Ηράκλειο.

Οι συνθήκες ήταν χειμωνιάτικες με αρκετό νερό μέσα στο φαράγγι, που δυσχέραιναν την πεζοπορία. Σίγουρα το καλοκαίρι που το ποτάμι δεν τρέχει, είναι πολύ ευκολότερο να περάσετε το φαράγγι αυτό.