Μακρύγιαλος, Ιστορία

Ο Μακρύ Γιαλός έχει ιστορία που ξεκινά στην αρχαιότητα, στη συνέχεια διακόπτεται και συνεχίζεται από τα τέλη του 20ου αιώνα και μετά. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, ο Μακρύ Γιαλός κατοικήθηκε την εποχή του Χαλκού, υπήρχε δηλαδή εδώ Μινωικός οικισμός.

Ο Μακρύγιαλος στη Μινωική Κρήτη

Οι ανασκαφές του αρχαιολόγου Κώστα Δαβάρα έφεραν στο φώς τα ερείπια μιας πλούσιας μινωικής κατοικίας, μιας μινωικής βίλας. Η βίλα βρίσκεται στη θέση Πλακάκια στο Μακρύ Γιαλό και τοποθετείται στην υστερο-μινωική εποχή.

Το χαρακτηριστικό της είναι τα πολλά δωμάτια και το πλακόστρωτο δάπεδο, ενώ βρέθηκαν και κινητά ευρήματα, όπως πήλινα κανάτια και ειδώλια. Βρέθηκε επίσης και ένας σφραγιδόλιθος που παριστάνει ένα ιερό πλοίο.

Στο πλοίο αυτό υπάρχει ένας βωμός με δέντρο που μοιάζει με κατάρτι. Στην πλώρη του πλοίου υπάρχει μια ιέρεια που φαίνεται να κρατά το ένα της χέρι σηκωμένο ψηλά σαν σε γροθιά. Σύμφωνα με τους μελετητές αυτό είναι και το πιο σημαντικό εύρημα στην περιοχή, γιατί αποκαλύπτει την ύπαρξη ιερών πλοίων την εποχή των Μινωιτών, κάτι που ήταν γνωστό μόνο για την Αίγυπτο.

Ο Μακρύ Γιαλός την εποχή των Ρωμαίων

Ο Μακρύ Γιαλός συνέχισε να κατοικείται την εποχή των Ρωμαίων, όπως αποδεικνύει η Ρωμαϊκή έπαυλη που βρέθηκε στη θέση Κατωβίγλι, κοντά στο λιμάνι.

Η Ρωμαική έπαυλη αποτελείται από πολλά δωμάτια, και έχουν έρθει στο φως ένα ταφικό δωμάτιο, μια υπαίθρια δεξαμενή και ένα μεγάλο λουτρικό συγκρότημα. Στην περιοχή βρέθηκαν και πολλές μαρμάρινες πλάκες που ήταν τοποθετημένες στο δάπεδο και τους τοίχους.

Κατά τους ιστορικούς, το γεγονός ότι δε βρέθηκε κανένα κινητό εύρημα σημαίνει ότι η περιοχή προφανώς θα έπεσε θύμα ληστρικών επιδρομών, προφανώς από πειρατές κατά τους ύστερους Ρωμαικούς και Βυζαντινούς Χρόνους.

Οι επιδρομές των πειρατών ανάγκασαν τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τον παραλιακό οικισμό και να καταφύγουν στα ορεινά, όπως το χωριό Αγιος Στέφανος. Ο Μακρύ Γιαλός παρέμεινε ουσιαστικά ακατοίκητος για πολλούς αιώνες μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Τα μόνα κτίσματα στην παραλία ήταν οι καλύβες των ψαράδων και μερικές αποθήκες για τα προϊόντα που έφευγαν από εδώ με καίκια.

Ο Μακρύ Γιαλός άρχισε να κατοικείται ξανά μετά το 1950 όταν φτιάχτηκαν οι πρώτοι δρόμοι στην περιοχή. Η όμορφη παραλία του άρχισε να προσελκύει επισκέπτες και πολλοί κάτοικοι των ορεινών χωριών της περιοχής μετακόμισαν στα παράλια για καλύτερη τύχη.

Ο Μακρύγιαλος σήμερα

Οι περιγραφές των ηλικιωμένων ντόπιων που θυμούνται την εποχή που ο Μακρύ Γιαλός ήταν ακόμα ένα ερειπωμένο μέρος, είναι πολύ ενδιαφέρουσες, αφού οι πρώτοι κάτοικοι του Μακρύ Γιαλού αντιμετωπίστηκαν σκωπτικά από εκείνους που παρέμειναν στο χωριό Άγιος Στέφανος, αφού θεωρούσαν τρελούς όσους άφηναν τα εύφορα χωράφια τους για να κατέβουν κοντά στη θάλασσα.

Ο Μακρύ Γιαλός βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες. Οι κάτοικοι του Μακρύ Γιαλού ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, αλλά και τον τουρισμό. Ο Μακρύ Γιαλός φημίζεται για την παραγωγή ελαιολάδου και φρούτων, ενώ οι καλλιέργειες σε θερμοκήπια έχουν αναδείξει τον καποδιστριακό δήμο πρώτο σε γεωργική παραγωγή, στο νότιο Λασίθι. Αν ανεβείτε προς το βουνό που δεσπόζει πάνω από την περιοχή θα δείτε καλλιέργειες και θερμοκήπια – γεμάτος θερμοκήπια είναι και ο κοντινός οικισμός του Γούδουρα, μετά τη Μονή Καψά. Δεν είναι σπάνιο ο ιδιοκτήτης μιας ταβέρνας δίπλα στη θάλασσα να είναι επίσης γεωργός και κτηνοτρόφος, διατηρώντας μεγάλες εκτάσεις γης και θερμοκήπια.

Ο Μακρύ Γιαλός δέχεται τουρίστες από όλη την Ευρώπη, η συντριπτική πλειοψηφία τους όμως είναι Σκανδιναβοί και Γερμανοί, και ακολούθως Βρετανοί, νέοι κυρίως σε ηλικία, οι οποίοι έλκονται από το ήρεμο τοπίο αλλά και την νυχτερινή ζωή τόσο στο Μακρύ Γιαλό όσο και στον Κουτσουρά, ενώ λίγο πιο πέρα βρίσκεται και η Ιεράπετρα, που είναι και το μεγαλύτερο τουριστικό κέντρο της νότιας Κρήτης.

Στον Μακρύγιαλο και στις γύρω περιοχές υπάρχει επίσης έντονο ενδιαφέρον για αγορά γης και σπιτιών από βορειο-Ευρωπαίους, που μετακομίζουν εδώ για τον ήλιο και το ήπιο κλίμα της περιοχής.

Διαβάστε περισσότερα: