Αλλοι μύθοι για τη γέννηση του Δία

Στην πορεία του χρόνου πολλοί ιστορικοί και συγγραφείς ασχολήθηκαν με το ζήτημα πώς κατάφερε να επιζήσει ο Δίας χωρίς να τον εντοπίσει ο πατέρας του Κρόνος και ποιοί τον ανέθρεψαν. Ετσι, δημιουργήθηκαν πολλές παραλλαγές του μύθου για τη γέννηση του Δία και πως αυτός παρέμεινε κρυμμένος και ασφαλής από τον πατέρα του Κρόνο.

Η Μέλισσα έθρεφε τον Δία με το μέλι της

Η Μέλισσα είναι μία σημαντική μορφή της μυθολογίας που σχετίζεται με την ανατροφή του Δία. Συχνότερα αναφέρεται σαν νύμφη, που ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα και δίδαξε στους ανθρώπους τη μελισσοκομία.

Η Μέλισσα έδινε το μέλι της στο θείο βρέφος και παράλληλα φρόντιζε να παίξει μαζί του και να του παρέχει ό,τι χρειαζόταν σαν παιδί.

Οι μέλισσες του Απολλόδωρου

Πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχουν παραλλαγές του μύθου που μιλάνε για δύο τουλάχιστον Μέλισσες, όπως ο μύθος του Απολλόδωρου που αναφέρει ότι ο Δίας ανατράφηκε από τις δύο κόρες του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα, τις νύμφες Αδράστεια και Ίδη.

δύο νύμφες που φροντίζουν το μωρό Δία μέσα σε μια σπηλιά στην κρήτη

Αυτές οι νύμφες τον τάιζαν γάλα και μέλι, ουσιαστικά δηλαδή αντικαθιστούν την Αμάλθεια και τη Μέλισσα. Η παραλλαγή αυτή θέλει να περάσει το μήνυμα ότι ο Δίας είχε βασιλική ανατροφή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν στερήθηκε τίποτα, είχε προσεγμένη παιδεία και τη μέγιστη, βασιλική προστασία.

Η Κρήτη υπήρξε ανέκαθεν ένα μέρος με πλούσια παραγωγή μελιού. Μάλιστα το μινωικό μέλι εξαγόταν ήδη από τη 2η χιλιετία π.Χ. συνεπώς είχε μεγάλη σπουδαιότητα για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης, και έτσι δεν μας κάνει εντύπωση που ο Πατέρας των θεών είχε ανατραφεί στην Κρήτη με μέλι.

Το περίεργο είναι βέβαια πώς μπόρεσαν μέλισσες να επιβιώσουν σε ένα σπήλαιο ψηλά πάνω στα βουνά της Κρήτης, με τόσο δύσκολες καιρικές συνθήκες (ισχυροί άνεμοι, χιόνι). Ο μύθος φρόντισε να το δικαιολογήσει: ο Δίας έκανε τις μέλισσες ανθεκτικές για να μπορέσουν να αντέξουν και να τον θρέψουν. Σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης τους έδωσε το ωραίο χρυσαφί τους χρώμα.

Η κούνια του Καλλίμαχου

Με την παραλλαγή του Καλλίμαχου, ο Δίας μεγάλωσε σε μία κούνια που κρεμόταν από ένα δένδρο. Η λογική αυτής της παράδοσης είναι ότι ο Κρόνος ήταν κυρίαρχος σε ουρανό, γη και θάλασσα και φυσικά δεν ήταν βλάκας, οπότε πώς μπόρεσε να του ξεφύγει η ύπαρξη του ανταγωνιστή της εξουσίας του;

Η εξήγηση είναι απλή αν και δεν υπακούει απόλυτα στη λογική, αλλά ποιός είπε ότι κάθε μύθος πρέπει να έχει απόλυτη λογική; Η κούνια δεν ακουμπούσε στη γη, δεν είχε επαφή ούτε με τη θάλασσα, ούτε με τον ουρανό αφού βρισκόταν κρυμμένη μέσα στο σπήλαιο.

Τα περιστέρια και ο αετός τρέφουν τον Δία

Ο Αθήναιος από την άλλη γράφει ότι ο Δίας μεγάλωσε με θεϊκή διατροφή- νέκταρ και αμβρωσία. Αμβρωσία του έφερναν περιστέρια από τις όχθες του Ωκεανού και νέκταρ ένας αετός. Και τα δύο πουλιά αργότερα τα αντάμειψε ο Δίας:

ο αετός γίνεται σύμβολο του Δία,
τα περιστέρια είναι μέχρι και σήμερα από τα πιο αγαπητά πουλιά των ανθρώπων, σύμβολο ειρήνης.

Ο Αετός, ο Κέλμις και ο Πάνας – Προστάτες του Δία

Τέλος ο Αντωνίνος Λιβεράλις μας λέει ότι ο Δίας μεγάλωσε σε απάτητο ακόμα και από θεούς σπήλαιο μελισσών. Πώς γίνεται ένα σπήλαιο να είναι απάτητο από θεούς αλλά προσπελάσιμο από μέλισσες είναι μία εύλογη απορία αλλά ποιητική αδεία ο μύθος το επιτρέπει. Σαν παιδί ο Δίας ήθελε παρέα να παίξει έτσι ο μύθος του έδωσε τρείς φίλους: τον Αετό, τον Κέλμι και τον Πάνα.

Ο Αετός μεταμορφώθηκε σε πουλί αργότερα όταν η ζηλιάρα σύζυγος του Δία θεώρησε ότι ο σύζυγός της έδινε μεγαλύτερη προσοχή στο φίλο του απ’ ότι σε αυτή. Ο Κέλμις είναι ένας από τους Ιδαίους Δακτύλους και ο Αιγιπάν είναι αδερφός του Δία από τον Κρόνο και τη Ρέα, ο τραγόμορφος θεός Πάνας, θεός των αγρών, των κοπαδιών και της γονιμότητας.

Η Γουρούνα

Σύμφωνα με ένα ακόμα μύθο, αντί την κατσίκα ο Δίας θήλαζε μία γουρούνα, που μουγκρίζοντας έκρυβε το κλάμα του. Αυτή η παραλλαγή, καθαρά συμβολική, μας δείχνει πόσο σημαντικό ζώο θεωρούνταν το γουρούνι για την ικανότητά του να γεννάει πολύ, παρουσιάζεται δηλαδή σαν σύμβολο ευγονίας.

Διαβάστε περισσότερα: