Χανιά, Πλατανιάς, Μάλεμε, Φαλάσσαρνα, Γραμβούσα, Μπάλος, Μηλιά

Διαδρομές στην Κρήτη- Από τα Χανιά στη Μηλιά

Ξεκινάμε από τα γραφικά Χανιά και οδηγάμε στον παραλιακό δρόμο που περνά από Αγία Μαρίνα, Πλατανιάς, Μάλεμε και φτάνουμε στην Κίσσαμο, όπου θα διανυκτερεύσουμε. Την ίδια μέρα κάνουμε μια βόλτα μέχρι τα Φαλάσσαρνα και καταλήγουμε στην παραλία Μπάλος στο ακρωτήρι Γραμβούσσα. Την επόμενη μέρα συνεχίζουμε για την Μηλιά, ένα οικοτουριστικό χωριό κοντά στην αρχαία Πολυρρήνια.

Ημέρα 1η: Χανιά

Η περιήγηση μας στην Κρήτη αρχίζει από τα Χανιά, την πιό όμορφη πόλη στη Δυτική Κρήτη. Ξενοδοχείο βρίσκουμε εύκολα, μια και είναι ακόμα αρχή της τουριστικής περιόδου. Φυσικά δεν ισχύει το ίδιο για Ιούλιο και Αύγουστο, οπότε στα Χανιά γίνεται το αδιαχώρητο. Ομορφα ξενοδοχεία υπάρχουν τόσο στο κέντρο της πόλης (Πλατεία 1866) όσο και στα γραφικά στενά της παλιάς πόλης, προς το ενετικό λιμάνι.

Αργά το απόγευμα απολαμβάνουμε τον καφέ μας σε κάποιο καφέ, κοντά στο Ναυτικό Μουσείο. Είναι η καλύτερη ώρα για έναν περίπατο στο παλιό λιμάνι, το ομορφότερο στην Κρήτη.

Ζώντας στο πολύβουο Ηράκλειο, μια επίσκεψη στα Χανιά προσφέρει μια ευχάριστη αλλαγή, καθώς συνδυάζει τις ευκολίες της μεγάλης πόλης με τη γραφικότητα και την ανέμελη ατμόσφαιρα, που μάλλον λείπουν από το Ηράκλειο.

Ο περίπατος στο Ενετικό λιμάνι των Χανίων κατά μήκος της προβλήτας, προς τα ανατολικά, επιβάλλεται όπως και η περιήγηση στα στενά της παλιάς πόλης (το καλύτερο, ίσως, σημείο των Χανίων).

Περνάμε αρκετή ώρα χαζεύοντας τα μαγαζιά στην παλιά πόλη και προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε την καλύτερη ταβέρνα, κάτι που δεν είναι τόσο εύκολο, καθώς υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες επιλογές. Τελικά επιλέγουμε το “Πηγάδι του Τούρκου” με τις αραβικές νοστιμιές. Οσο για το βράδυ, μάλλον έχουμε όρεξη για τζαζ απόψε, οπότε θα κατευθυνθούμε στο “Fagotto”.

Ημέρα 2η – Αγια Μαρίνα – Πλατανιάς – Μάλεμε – Κίσαμος – Φαλάσαρνα – Μπάλος

Νωρίς το πρωί φορτώνουμε τη μηχανή και παίρνουμε το δρόμο για Καστέλλι (Κισσάμου). Ο δρόμος περνάει μέσα από τις τουριστικές περιοχές Αγία Μαρίνα, Πλατανιάς και Μάλεμε.

Τα παραλιακά αυτά μέρη αυτά σχηματίζουν μια συνεχή αλυσίδα που ξεκινάει αμέσως έξω από τα Χανιά και εκτείνεται σε μήκος αρκετών χιλιομέτρων προς τα δυτικά.

Εδώ είναι η κατεξοχήν παραλιακή τουριστική περιοχή των Χανίων με πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια και μπαρ.

Η κίνηση στο στενό δρόμο είναι λίγο κουραστική, αλλά ήδη έχουμε φθάσει στο Μάλεμε, όπου και κάνουμε μια στάση στο Γερμανικό Κοιμητήριο του Μάλεμε.

Εδώ βρίσκονται οι τάφοι 4500 γερμανών στρατιωτών από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σκοτώθηκαν στη Μάχη της Κρήτης, όταν οι γερμανοί αλεξιπτωτιστές προσπαθούσαν να καταλάβουν το νησί. Η αντίσταση των άοπλων -σχεδόν- Κρητικών ήταν σθεναρή, αλλά τελικά το νησί καταλήφθηκε.

Προσπερνάμε το Κολυμπάρι και στρίβουμε αριστερά για Καστέλι. Από εδώ και πέρα ο δρόμος ανοίγει και το ίδιο κάνει κι ο Βαγγέλης στο γκάζι. Δεν σταματάμε στον Κίσαμο (Καστέλι), αλλά συνεχίζουμε για Φαλάσσαρνα, όπου και ψάχνουμε για δωμάτιο.

Τα Φαλάσσαρνα βρίσκονται στη δυτική πλευρά της Κρήτης και ήταν αρχαίο λιμάνι που σήμερα, ωστόσο, τα ερείπια του βρίσκονται στη στεριά. Αιτία γι αυτό είναι η τεκτονική ανύψωση της δυτικής Κρήτης που συντελέστηκε στο παρελθόν, όταν η δυτική πλευρά του νησιού ανυψώθηκε ενώ η ανατολική βυθίστηκε. Στα Φαλάσσαρνα υπάρχει μια εκτεταμένη παραλία και το πιό εντυπωσιακό, ίσως, ηλιοβασίλεμα στην Κρήτη.

Εχουμε φθάσει μεσημεράκι στα Φαλάσσαρνα, έτσι αφήνουμε να περάσει η πιο ζεστή ώρα της μέρας και νωρίς το απόγευμα παίρνουμε το δρόμο για το χωριό Καλυβιανή. Προσπερνάμε το χωριό και μπαίνουμε στο χωματόδρομο που διασχίζει κατά μήκος το Ακρωτήριο Γραμβούσα.

Μετά από μερικά χιλιόμετρα αφήνουμε τη μηχανή στο τέλος του δρόμου και συνεχίζουμε με τα πόδια. Στόχος μας είναι η εκπληκτική λιμνοθάλασσα του Μπάλου. Μετά από 15 λεπτά βρισκόμαστε ψηλά πάνω από την λιμνοθάλασσα και η θέα μας αναγκάζει να σταματήσουμε: άσπρη αμμουδιά και όλες οι αποχρώσεις του γαλάζιου και του πράσινου.

Κατηφορίζουμε το απόκρημνο μονοπάτι και βουτάμε στα πολύ ζεστά, αβαθή νερά. Αυτό που χαρακτήρισα σαν άσπρη άμμο, τελικά είναι θραύσματα από εκατομμύρια μικροσκοπικά κοχύλια.

Μοναδικό μειονέκτημα της παραλίας είναι η παντελής έλλειψη σκιάς και τα μεγάλα κομμάτια πίσσας, που εκβράζει πότε πότε η θάλασσα. Ας είναι καλά όλοι οι “οικολόγοι” καπετάνιοι που διαπλέουν τη Μεσόγειο και τη βλέπουν σαν ένα μεγάλο, μπλε σκουπιδοτενεκέ… Πρέπει να αναφέρω ότι στο Μπάλο μπορείτε να έρθετε και με καραβάκι από το Καστέλλι. Η εκδρομή περιλαμβάνει κι επίσκεψη στο ενετικό οχυρό στο νησάκι Αγρια Γραμβούσσα.

Ημέρα 3η – Τοπόλια – Μηλιά

Επιστρέφουμε προς το Καστέλι και στρίβουμε δεξιά πρός τα Τοπόλια και το Βλάτος. Λίγο μετά τα Τοπόλια συναντάμε ένα μικρό τούνελ. Αμέσως μετά από αυτό, δεξιά, πάνω από το δρόμο βρίσκεται το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας. Είναι ένα μεγάλο σπήλαιο με την εκκλησία της Αγίας Σοφίας κτισμένη μέσα του. Εντύπωση προκαλούν οι τεράστιου μεγέθους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Ο φακός δεν είναι απαραίτητος.

Στο χωριό Βλάτος στρίβουμε δεξιά στο χωματόδρομο που οδηγεί στην Μηλιά. Η Μηλιά είναι ένα πρόσφατα κτισμένο χωριό, αλλά με τρόπο τελείως παραδοσιακό και με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και την αισθητική του τοπίου. Τα σπιτάκια, κτισμένα με πέτρα και ξύλο, χάνονται απόλυτα μέσα στην μικρή πράσινη κοιλάδα.

Κάθε σπιτάκι μπορεί να φιλοξενήσει 2 -4 άτομα, η θέρμανση γίνεται με ξυλόσομπες ( ή τζάκια σε ορισμένα απ’ αυτά), το ζεστό νερό στο μπάνιο προέρχεται από εξωτερικά καζάνια με ξύλα (μην ανησυχείτε, δεν τα ανάβετε εσείς) και δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, μονάχα κάποιες λάμπες για το βράδυ που λειτουργουν με μπαταρίες και φωτοβολταϊκά στοιχεία.

Το νόστιμο φαγητό γίνεται με τρόφιμα που παράγουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες της Μηλιάς. Είναι πραγματικά μια τελείως διαφορετική εμπειρία απ’ ότι έχουμε συνηθίσει. Αραγε πως θα ήταν η Κρήτη αν όλοι έδειχναν τον ίδιο σεβασμό προς την παράδοση και τη φύση της; Τέλος πάντων….

Λίγο πριν τη Μηλιά υπάρχει το Πάρκο της Ειρήνης και της Φιλίας, μια πρωτοβουλία των κατοίκων του Βλάτους και του Γερμανικού Στρατού, αφιερωμένο στη συμφιλίωση και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.

Εγινε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν είδη φυτών απ’ όλη την Ευρώπη, αλλά δυστυχώς η συντήρηση του πάρκου είναι ανεπαρκής. Ο χώρος πάντως είναι θαυμάσιος. Σταματάμε για λίγο και όλο αυτό το πράσινο, μετά απο τόσο οδήγημα, είναι ότι πρέπει.

Στη Μηλιά

Είναι ήδη απόγευμα όταν φθάνουμε στη Μηλιά, απολαμβάνουμε ένα σπουδαίο γεύμα και με μερικά ποτηράκια ρακή χαλαρώνουμε στην βεράντα της ταβέρνας.

*** η ρακή ή τσικουδιά είναι το χαρακτηριστικό, κρητικό ποτό. Είναι άχρωμο, με ελαφρύ άρωμα, που αλλάζει από ποικιλία σε ποικιλία, και ιδιαίτερα δυνατό. Γίνεται με απόσταξη από τα στράφυλλα ή τσίκουδα, τα σταφύλια δηλαδή, αφού έχουν πατηθεί κι έχει βγει ο μούστος. Η απόσταξη γίνεται τέλη φθινοπώρου και συνοδεύεται πάντα από γλέντι.

Ημέρα 4η – Μηλιά – Σηρικάρι – Πολυρρήνια

Σήμερα είναι μέρα αφιερωμένη στην πεζοπορία: από τη Μηλιά θα περπατήσουμε στο χωριό Σηρικάρι κι από εκεί θα διασχίσουμε το Σηρικαριανό Φαράγγι μέχρι την αρχαία ακρόπολη Πολυρρήνια. Η αρχαία πόλη βρίσκεται κτισμένη στην κορυφή ενός λόφου και δεσπόζει σε όλο τον Κόλπο Κισάμου. Η θέα πραγματικά εντυπωσιάζει. Από την Πολυρρήνια επιστρέφουμε στη Μηλιά με ταξί.

Η απόσταση Μηλιά – Πολυρρήνια καλύπτεται άνετα σε 4- 5 ώρες, αρκεί να μην μπερδευτείτε στο πρώτο κομμάτι (Μηλιά- Σηρικάρι), όπου δεν υπάρχει μονοπάτι. Φροντίστε να πάρετε καλές πληροφορίες από τους ανθρώπους της Μηλιάς και να τις καταλάβετε απόλυτα.

Μιλάω από προσωπική πείρα, καθώς το 1994 εγώ και η φίλη μου ξεκινήσαμε με πολύ ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση την διαδρομή αυτή για να καταλήξουμε στην Πολυρρήνια μετά από 9 ώρες περιπλάνηση.

Η ατυχία της μέρας αυτής ήταν ανεπανάληπτη αλλά το τελικό αποτέλεσμα καταπληκτικό, όπως κι η αίσθηση που έχει μείνει από την περιπέτεια εκείνη. Οταν ξανάκανα πάντως, -πετυχημένα αυτή την φορά-, τη διαδρομή, μου φάνηκε απίστευτο πώς καταφέραμε να χαθούμε τόσες πολλές φορές. Τελικά για τους ανθρώπους της πόλης, όλα είναι δύσκολα στην φύση…

© explorecrete.com Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή η αντιγραφή χωρίς άδεια