Βιάννος, Ιεράπετρα, Μακρύγιαλος, Ζάκρος, Βάι, Τοπλού, Σητεία

Βιάννος – Κερατόκαμπος | Ημέρα 26η

Αναχωρούμε από τα Καπετανιανά για τον παραλιακό Κερατόκαμπο μέσω Βιάννου. Η διαδρομή περνάει μέσα από τον κάμπο της Μεσαράς μέχρι να φτάσουμε στους νότιους πρόποδες των Λασιθιώτικων βουνών, όπου βρίσκεται χτισμένη η κωμόπολη Βιάννος.

Μετά τη Βιάννο ο δρόμος κατηφορίζει μέσα από το πευκοδάσος της περιοχής και στο τέλος του μας περιμένει ο παραλιακός Κερατόκαμπος για ακόμα μια μέρα δίπλα στη θάλασσα!

Θρυπτή – Ορεινό – Μακρύ Γιαλός | Ημέρα 27η

Παίρνουμε τον δρόμο για την Ιεράπετρα και συνεχίζουμε για Κάτω Χωριό. Από δω μπαίνουμε σε μια περιοχή της Κρήτης, άγνωστη ακόμα στους περισσότερους. Ανηφορίζουμε στο χωματόδρομο που οδηγεί στο οροπέδιο της Θρυπτής, μέσα από ένα υπέροχο πευκοδάσος. Βρίσκεται πάνω ακριβώς από το ελάχιστα γνωστό Φαράγγι του Χα, ένα από τα πιο δύσκολα φαράγγια στην Κρήτη. Μέχρι στιγμής, μονάχα 4 άνθρωποι το έχουν διασχίσει. Ο ένας απ’ αυτούς είναι ο γνωστός ορειβάτης και αναρριχητής Λαζαρίδης.

Από την Θρυπτή ξεκινάει το μονοπάτι που ανεβαίνει στην κορυφή του Ορους Εσταυρωμένος (1476 μ.) σε 2 ώρες. Είναι όμορφη ανάβαση και η θέα από την κορυφή ιδιαίτερα αξιόλογη, αλλά την ώρα που κοντεύεις να φθάσεις εκεί, με τη γλώσσα έξω από τον ανήφορο, πέφτεις πάνω σε ένα χωματόδρομο και σου χαλάει όλη την αίσθηση.

Μια από τις πιο ωραίες διαδρομές του Ορειβατικού Συλλόγου Ηρακλείου είναι από το Μοναστηράκι στην Θρυπτή, ανάβαση στον Εσταυρωμένο κι από κει κατάβαση στο Καβούσι, ακολουθώντας ένα καταπληκτικό μονοπάτι. Δυστυχώς το πρώτο τμήμα (Μοναστηράκι-Θρυπτή-Εσταυρωμένος) δεν έχει καθόλου σήμανση, οπότε δεν συνίσταται σε μεμονωμένους πεζοπόρους.

Μετά τη Θρυπτή συνεχίζουμε με πολλή ανασφάλεια, λόγω έλλειψης οποιασδήποτε πινακίδας, το χωματόδρομο προς Ορεινό, Σταυροχώρι (από δω και πέρα άσφαλτος), Κουτσουράς και καταλήγουμε στον Μακρύ Γιαλο. Ψάχνουμε δωμάτιο κοντά στο λιμανάκι γιατί από εδώ μπορούμε να έχουμε θέα προς ολόκληρο το Μακρύ Γιαλό και την παραλία του.

Μονή Καψά – Ξηρόκαμπος | Ημέρα 28η

Για τις επόμενες 2 μέρες θα περιπλανηθούμε στην επαρχία Σητείας. Ειδικά το ημι-ορεινό εσωτερικό της βρίσκεται μακριά από μεγάλες πόλεις και τους δρόμους διακίνησης των τουριστών, με αποτέλεσμα να έχει κρατήσει αναλλοίωτο τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.

Από τη μια λυπάται κανείς όταν βλέπει τα μέρη αυτά να εγκαταλείπονται από τους κατοίκους τους και να βυθίζονται σε πλήρη μαρασμό, αλλά από την άλλη χαίρεται να απολαμβάνει την παρθένα ομορφιά τους. Για τον επισκέπτη δεν υπάρχει καμιά υποδομή για να εξυπηρετηθεί. Θα πρέπει να αρκεστεί σε κάποιο καφέ ή μια ρακή κερασμένη από τους πολύ φιλόξενους κι ευγενικούς κατοίκους. Οσο για διαμονή, μονάχα σε σκηνή για τους πολύ αποφασισμένους.

Φυσικά αυτό δεν ισχύει για τα παράλια στη Σητεία, όπου η εικόνα είναι διαφορετική, απέχοντας όμως έτη φωτός από την υπερανάπτυξη του βόρειου άξονα Χανιά-Ρέθυμνο-Ηράκλειο.

Από τον Μακρύγιαλο κάνουμε μια σύντομη επίσκεψη στη Μονή Καψά και μετά παίρνουμε το χωματόδρομο για Πέζουλα (ένα σχεδόν εγκαταλειμένο κι ερειπωμένο χωριουδάκι, με εξαίρεση το καλοσυντηρημένο σπίτι που αγοράστηκε από κάποιον Ελβετό πριν από πολλά χρόνια). Συνεχίζουμε στα χωριά Περβολάκια, Χανδρά, Ζήρο, Χαμαίτουλο (επίσης παραδοσιακότατο κι εγκαταλειμμένο) και φθάνουμε στον Ξηρόκαμπο.

Το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής γίνεται σε έναν ελικοειδή, κατηφορικό δρόμο με εκπληκτική θέα στα γαλαζοπράσινα νερά της αρχαίας Αμπέλου.

Ο Ξηρόκαμπος και τα παράλια γύρω απ’ αυτόν είναι ένα υπέροχο μέρος αρκεί να μην πέσετε στα συνηθισμένα τον Ιούλιο και Αύγουστο μελτέμια.

Εχω επισκεφτεί το μέρος 2 φορές: τη μια με άπνοια, όπου ενθουσιάστηκα και την άλλη με βοριά 8-9 Μποφόρ, όπου ήταν κόλαση.

Πάντως, η φωτογραφία πού βλέπετε τραβήχτηκε στην επίσκεψη με τα μποφόρ. Αυτό που δεν μπορείτε να δείτε είναι η άμμος που μας μαστίγωνε.

Ζάκρος – Σητεία | Ημέρα 29η

Κατευθυνόμαστε προς την Ζάκρο, που είχε γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη σαν μινωικό λιμάνι. Εδώ βρίσκεται το μινωικό Ανάκτορο της Κάτω Ζάκρου και το φαράγγι των Νεκρών. Οφείλει το όνομα του στην ταφή των νεκρών από τους Μινωίτες στις πολυάριθμες σπηλιές των τοιχωμάτων του.

Μετά τη Ζάκρο συνεχίζουμε προς Ανδραβάστους και ανηφορίζουμε για το Καρύδι και τη Σίτανο. Κάντε μια στάση εδώ και περιπλανηθείτε στα στενά του χωριού.

Αν και με ελάχιστους κατοίκους πια, διατηρεί σχεδόν ανέπαφη την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του.

Μετά το Καρύδι φθάνουμε στην Ρούσσα Εκκλησιά με την πανοραμική θέα προς την πόλη της Σητείας.

Αργά το απόγευμα φθάνουμε στην Σητεία, όπου και περνάμε τη νύκτα. Πάντα μου άρεσε η μικρή αυτή πόλη με την ωραία προκυμαία και τα πολύ συμπαθητικά μπαράκια.

Παλαίκαστρο – Βάι | Ημέρα 30η

Ενας μήνας πάνω στη μηχανή! Ευτυχώς που το ταξίδι είναι εικονικό, αλλιώς θα είχαμε ήδη αφήσει τα κόκαλα μας… Από τη Σητεία οδηγάμε πίσω προς το Παλαίκαστρο με τις ωραίες παραλίες της Χιόνας και του Κουρεμένου. Κάπου εδώ λειτουργεί και σχολή windsurf. Εμ βέβαια, με τόσο αέρα που διαθέτει η περιοχή…

Αν σας αρέσει το φρέσκο ψάρι ήρθατε στην κατάλληλη περιοχή (το ίδιο και για τον Ξηρόκαμπο).

Λίγο μετά το Παλαίκαστρο βρίσκεται το Βάϊ με το διάσημο φοινικόδασος. Η παραλία στο Βάι είναι πάντα γεμάτη με κόσμο, αλλά σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη. Μην παραλείψετε να απολαύσετε τη θέα από το σημείο παρατήρησης, δεξιά πάνω από την παραλία.

Πάντως για μπάνιο εμείς θα πάμε στην διπλανή παραλία Ερημούπολη.

Ουσιαστικά υπάρχουν 3 παραλίες εδώ:

• η πρώτη εκεί που σταματάει ο δρόμος
• η δεύτερη και καλύτερη πίσω από το λοφίσκο προς βορρά (5 λεπτά με τα πόδια)
• η τρίτη παραλία, που μάλλον είναι πιο κατάλληλη για να χαλαρώσετε κάτω από τους φοίνικες, όχι όμως για μπάνιο, είναι πίσω από το κάστρο.

Η Μονή Τοπλού

Στη συνέχεια επισκεπτόμαστε την ιστορική και θαυμάσια διατηρημένη Μονή Τοπλού.

Πρέπει να έχετε υπ’ όψη σας ότι κι εδώ, όπως και σε όλα τα ορθόδοξα μοναστήρια, υπάρχει κάποιος έλεγχος στο ντύσιμο των επισκεπτών.

Συνήθως δεν επιτρέπονται τα σορτς (σε γυναίκες και άντρες) όπως και οι κοντές φούστες, ενώ σε πιο αυστηρά μοναστήρια δεν επιτρέπουν μπλούζες και πουκάμισα χωρίς μανίκια ή με βαθιά ντεκολτέ. Είναι κρίμα να φθάσετε μέχρι κάποιο μοναστήρι και να μην μπορέσετε να το δείτε εξαιτίας κάποιου ρούχου.

Τώρα αν αυτό είναι σωστό ή όχι είναι άλλη συζήτηση. Γεγονός πάντως είναι ότι εμείς είμαστε οι επισκέπτες στους χώρους αυτούς, οπότε πρέπει να δεχτούμε και τους κανονισμούς τους.

© explorecrete.com Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή η αντιγραφή χωρίς άδεια